Leren van wat goed gaat
Samenvatting
Juist in de tijd dat de ‘toetscultuur’ in het onderwijs publiekelijk kritisch wordt beschouwd (NRC Handelsblad 19 januari 2019, p. 2-3 en 22-24) en de Onderwijsraad het veld adviseert om op zoek te gaan naar andere, meer formatieve en kwalitatieve manieren van toetsen (Onderwijsraad, 2018), wordt ons langzaamaan duidelijk dat mensen niet zoveel leren van toetsen. Toetsen voor een cijfer maakt het leren oppervlakkig en docenten en leerlingen ‘toetsmoe’. In deze context zoeken de auteurs Vegter en Vonk naar een andere manier om kwaliteit die in het onderwijs geleverd wordt te verbeelden. In hun essayistische artikel lees ik een voor mij bekende zoektocht. Hun werk is niet alleen te generaliseren naar andere sectoren in de publieke sector, maar naar alle terreinen waar we willen dat er geleerd wordt. De auteurs zoeken naar manieren om de kwaliteit van publieke dienstverlening enerzijds grijpbaar of zichtbaar te maken en anderzijds te beïnvloeden. De publieke dienstverlening waar zij zich op richten, is het onderwijs. Zij geven aan dat onderwijs een grillig, complex, gesitueerd en vaak niet voorspelbaar proces is. Pogingen om dit proces grijpbaar te maken waren in het verleden vooral gericht op een reductie van deze complexiteit.
Onbeperkt toegang tot het online archief?
Log in of neem een abonnement.
Wilt u dit artikel en alle andere artikelen in het archief onbeperkt kunnen lezen? Bekijk onze abonnementen >>
© 2009-2019 Uitgeverij Boom Amsterdam
De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:
Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912.
Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).
No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.
Nummer 3, oktober 2019, jaargang 24
